နာရုိ႔ဆရာ



ေလာကအလယ္၊ မ်က္ႏွာငယ္နန္႔
ျပာမဲြဒေယာ၊ စုတ္ျပတ္ဟန္းဘတ္
ဖန္ထူမ်က္မွန္၊ ေျမျဖဴကုိင္ယင္း
မေမာမႏြမ္း၊ မပန္းမလွ်
ၾကိမ္တုတ္ကုိင္လုိ႔၊ ဆုိခ်ဳန္းမေရ
နာရုိ႔ဆရာ...။


နႏၵဂုိဏ္း၀င္၊ ေအအသွ်င္ကား
တပည့္မရွား၊ တျပားမရွိ
ပီတိစားယင္း၊ အားရွိနီေရ
နာရုိ႔ဆရာ...။

ရပ္၀ီးေရာက္လုိ႔၊ လွ်ပ္ျပက္ျပန္ေပၚ
ဆရာ့ျပဳသြန္၊ထုိထုိအမႈ
ၾကီးမားမွဳေၾကာင့္၊ ဂုဏ္ထည္တင့္ၾကြ
လူလုံးလွေအာင္၊ လမ္းျပခေရ
နာရုိ႔ဆရာ..။

အခုအခါ...
အာစရိယ၊ ငါ့ဆရာကုိ
ပူေဇာ္ေထာပနာ၊ ကန္ေတာ့ခ်င္လည္း
ခ်ိန္ေတာ္ေႏွာင္းခ၊ ေဟာင္းၾကြလားဗ်ာလ္
အုိ...နာ့ဆရာ
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါစီေသာ၀္...။

RK-PHI

No comments:

Post a Comment

  © Free Blogger Templates Spain by Ourblogtemplates.com 2008

Back to TOP