အရင္တခါ ဖုန္းၾကီးစာတတ္ တပါးနန္႕ သူေတာ္မစာတတ္တပါး ေစာ္ ကေကာင္း ျပိဳင္ဆိုင္ကတ္ေတလတ္။ သူေတာ္မက ဘုန္းၾကီးကို ကေကာင္းမၾကည္ပါလတ္။ ဘုန္းၾကီးေက်းဗ်ယ္ အႏိုင္ရနိန္ေစာ္ကို။ တရက္နိန္႕ခါ ဘုန္းၾကီးေစာ္ အေျခြအရံတိ နန္႕ လမ္းေလွ်ာက္လာေစာ္ကို သူေတာ္မေရ ျမင္ပါေရလတ္။ ေယခါ သူေတာ္မကဇာ စိုင္းစားေလ ယပိုင္ဆိုေက "ေဒဖုန္းၾကီးကို ငါ ႏွိပ္ကြပ္မွျဖစ္ဖို႕" ဆိုပနာ စိုင္းစားျပီးေက၊ ဖုန္းၾကီးနန္႕ တြိေစာ္နန္႕
"ႏွစ္စိ တစ္ေခ်ာင္း၊ အသွ်င္ေကာင္း၊ ဇာလမ္းေၾကာင္းကို ႂကြပါေလး"
လို႕ မီးလိုက္ေရ။
ေယခါ ဖုန္းၾကီးက "ေယာ၊ ဘေလာက္ရင့္ေထာ, ေဒသူေတာ္မ ေတာ့ငါ့ကိုပ်င္ ဗ်ယ္" ဆိုပနာ စာစကား ပီစကားနန္႕ ျပန္ေျပာလိုက္ေစာ္က
"ႏွစ္ျခမ္း တစ္စိ၊ လမ္းကိုၾကည့္၊ နန္းေတာ္ရွိကို ႂကြဖို႕လို႕" လတ္။
သူေတာ္မလည္း အယင္ဦးခ်ပနာ၊ သုတ္ျခီတင္လာ ရေရစိုေရ မနားေယ။
ဖုန္းၾကီးစာတတ္ နန္႕ သူေတာ္မ စာတတ္
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment